Ανοιχτή επιστολή εργαζόμενης ΚΔΑΠ στον Υπουργό Εσωτερικών

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

Σας αποστέλλω την επιστολή αυτή για να σας ενημερώσω για την σημερινή επικρατούσα κατάσταση στον χώρο των ΚΔΑΠ με δεδομένο ότι δείχνετε στοιχεία κυβέρνησης που αφουγκράζεται την κοινωνία και λειτουργεί με αξιοκρατικό τρόπο.

Είμαι απόφοιτος ΑΕΙ, σύζυγος και μητέρα 2 παιδιών. Εργάζομαι σε δημοτικό ΚΔΑΠ 12 χρόνια και από τότε έως σήμερα μολονότι έχουμε περάσει από μύρια κύματα παραμένουμε μέσα στην ανασφάλεια της νέας «πρόσκλησης» ευρηματικοί, δημιουργικοί και προσαρμοστικοί.

Προσωπικά ως σύζυγος και κόρη ελεύθερων επαγγελματιών δεν είχα ποτέ την εμμονή του διορισμού. Αντιθέτως ποτέ δεν προέβαλα τέτοιες αξιώσεις προς όποιες διοικήσεις. Από την πρώτη στιγμή έτρεξα «το πρόγραμμα» αυτό με ιδιωτικά κριτήρια, λειτουργώντας με τρόπο συμφέρον για τον Δήμο και κοινωνικά ωφέλιμο.

Και ενώ επένδυσα σε χρόνο και νιάτα στην δουλειά αυτή σεβόμενη τις οικονομικές απολαβές που ήταν «απλήρωτη για αρκετούς μήνες», δεθήκαμε με την τοπική κοινωνία, γίναμε κομμάτι της και σε συνεργασία με πολιτιστικούς συλλόγους και διάφορους φορείς διοργανώσαμε δράσεις καινοτόμες και πρωτοποριακές.

Κύριε Υπουργέ πρέπει να καταλάβετε ότι ΔΕΝ είναι τα ιδιωτικά ΚΔΑΠ που μας ενοχλούν. Αλλά πολλά περισσότερα:

1.  Γιατί δεν συμφωνείτε στην αναβάθμιση της θεσμικής υπόστασης των ΚΔΑΠ στους Δήμους και την σύσταση ομάδας εργασίας ώστε να βρεθεί ένας τρόπος τα ΚΔΑΠ να παρέχουν ανεμπόδιστα ουσιαστική βοήθεια στην ελληνική οικογένεια;
2. Πώς γίνεται να παρέχουμε στην ουσία παιδαγωγικές υπηρεσίες και μάλιστα υψηλού ποιοτικού επιπέδου και να «ανήκουμε» στα Υπουργείο Εσωτερικών και Εργασίας και να μην έχουμε καμία σχέση με το Υπουργείο Παιδείας;
3. Πως γίνεται ενώ το Πρόγραμμα «Εναρμόνιση» είναι 80% εθνικοί πόροι και όχι ΕΣΠΑ - όπως νομίζουν οι περισσότεροι - εσείς χωρίς φειδώ να χαρίζετε voucher; Στο δήμο μας για 21 σχολεία α’ βάθμιας και β΄βάθμιας υπάρχει χρηματοδότηση 40.000 ευρώ,  όταν οι προσφερόμενες θέσεις για Voucher για τον ίδιο Δήμο αγγίζουν το ποσό το 650.000 ευρώ Δημοτικά και Ιδιωτικά. Δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε. Ο Θεσμός των voucher έχει μετεξελιχθεί σε ένα «πανηγύρι» στο οποίο χορεύουν όσοι λυμαίνονται τους Δήμους σε θέσεις κλειδιά είτε ως αιρετοί είτε ως υπάλληλοι, λογιστές που διαχειρίζονται τους κωδικούς taxisnet και άνθρωποι της παραεκπαίδευσης.
4. Στην περίοδο της καραντίνας μας ζητήσατε να συνδράμουμε σε άλλες κοινωνικές δομές και σωστά πράξατε και σωστά κι εμείς ανταποκριθήκαμε. Τα ιδιωτικά δεν συμμετείχαν φυσικά σε κάτι τέτοιο παρ’όλαυτά καρπώθηκαν όλη την χρηματοδότηση. Δεν αντιλέγουμε να μην αποζημιωθούν τα ενοίκια τους και οι μισθοί των υπαλλήλων τους αλλά όλη η χρηματοδότηση γιατί τέτοιο δώρο;
5. Επίσης πώς μπορείτε να επιδιώκετε την «ευγενή-δημιουργική άμιλλα» με τα ιδιωτικά όταν οι προσλήψεις και οι μισθοδοσίες γίνονται με εντελώς αλλότριο τρόπο.
6. Επιπλέον να σας ενημερώσω πως είμαστε κι εμείς οι υπάλληλοι που για την εξυγίανση των ΚΟΙΝΩΦΕΛΏΝ, ξενυχτήσαμε για να στήσουμε ΕΑΠ, ΔΙΑΥΓΕΙΑ και ΚΗΜΔΗΣ και μολονότι είμαι προσωπικά δηλωμένη σε όλες αυτές τις υπηρεσίες και η είσοδος σε κάποιες από αυτές τις πλατφόρμες γίνεται με τους προσωπικούς κωδικούς taxis net δεν μου αναγνωρίζεται το επίδομα θέσης ευθύνης (για το οποίο θα πω δεν πειράζει) αλλά πιο πολύ ενοχλούμαι που αντιμετωπίζομαι ως υπάλληλος β’ κατηγορίας.
7. Γιατί όταν κάνετε αναφορά στο πρόγραμμα «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» δεν αναφέρεστε στα ΚΔΑΠ παρά μόνο στους παιδικούς σταθμούς;
8. Κλείνοντας, είμαι στην κατηγορία εκείνων των υπαλλήλων που αποζητάω την αξιοκρατία αλλά είναι δύσκολο αν δεν έλθετε κοντά στις δομές μας να καταλάβετε τι είναι τα ΚΔΑΠ των Δήμων. Σας παραθέτω απόσπασμα από λόγια μου σε εκδήλωση του ΚΔΑΠ ΜΑΣ:

«Όταν πριν λίγα χρόνια εργαζόμουν στα ΚΔΑΠ και με ρωτούσαν τι είναι αυτό γιατί ήταν θεσμός άγνωστος για την ελληνική κοινωνία «μάλλιαζε» η γλώσσα μου να εξηγώ! Σήμερα κάποιοι νομίζουν πως η δουλειά μας είναι να είμαστε διευθυντές σε δερμάτινες καρέκλες που συνομιλούν με την ΕΕΤΑΑ! ΛΑΘΟΣ! Η δουλειά μας είναι ένας καθημερινός αγώνας με τα παιδιά, για το εάν είναι ταϊσμένα, διαβασμένα, καλό κοιμισμένα, ζεστά, ανήσυχα γιατί στο σπίτι ο μπαμπάς με την μαμά καβγαδίζουν πολύ, για το που μπορεί να είναι το τετράδιο του που έχει χάσει, για...για... για... και αφού βάλουμε σε σειρά όλα αυτά τα για... ...δημιουργούμε μαζί με τα λατρεμένα μας παιδιά πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, τεχνολογικές, ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και αναμφίβολα αν και δεν ανήκουμε σε καμία βαθμίδα εκπαίδευσης παρέχουμε παιδεία γιατί αλλιώς θα αυτοακυρωνόμασταν! Ναι και φυσικά όλα αυτά σχετίζονται με τα αναφαίρετα δικαιώματα των παιδιών μας: τη χαρά, τη δημιουργία, την αυτοεκτίμηση, την κοινωνικοποίηση, τη φιλία, την ανάπτυξη δεξιοτήτων, την αυτοεξέλιξη και ωρίμανση, την καλλιέργεια της αισιοδοξίας και το πλάσιμο ευτυχισμένων ανηλίκων!»

Κύριε Υπουργέ διαλέξτε εσείς ποια Ελλάδα θέλετε, και αν εμείς περισσεύουμε σε τούτον τον τόπο, διακριτικά στείλτε μας σε άλλη χώρα.

Αλλά αυτή η κατάσταση απλά δεν πάει άλλο….

Μία συμβασιούχος-εκπαιδευτικός

σε ένα μικρό δημοτικό ΚΔΑΠ