ΜΕΤΑ-ΟΤΑ: Κανένα παιδί έξω από τα ΚΔΑΠ και τους Παιδικούς Σταθμούς. Κανένας εργαζόμενος χωρίς δουλειά

 

Για ακόμη μια χρονιά μένουν χιλιάδες παιδιά έξω από τα ΚΔΑΠ και τους Παιδικούς Σταθμούς των ΟΤΑ, είτε λόγω της περιορισμένης χρηματοδότησης και της έλλειψης κτηρίων, είτε λόγω του πλαφόν που απαγορεύει στους δημοτικούς παιδικούς την κάλυψη του 100% των θέσεων μέσω της χρηματοδότησης από τα κουπόνια, είτε γιατί είναι στρεβλό και γραφειοκρατικό το σύστημα κατανομής των, αφού πολλά κουπόνια μένουν ανενεργά, γιατί τα κενά των μικρότερων δήμων δεν μπορούν να αξιοποιηθούν από τους μεγαλύτερους, με αποτέλεσμα να μένουν αναξιοποίητα και πολλά παιδιά εκτός των Παιδικών Σταθμών.

Ζητάμε την άμεση αύξηση των πιστώσεων για να ικανοποιηθούν όλες οι ανάγκες και να καλυφθούν στο σύνολο οι διαθέσιμες θέσεις των ΚΔΑΠ και Παιδικών Σταθμών των ΟΤΑ, για τη στήριξη όλων των οικογενειών των εργαζομένων και για τη διασφάλιση και την αύξηση των θέσεων εργασίας του προσωπικού.

Κάθε χρόνο, μαζί με την αγωνία των γονιών, αν θα βρουν μια θέση στα ΚΔΑΠ ή στους Παιδικούς Σταθμούς των ΟΤΑ, αγωνιούν χιλιάδες εργαζόμενοι αν θα συνεχιστεί η εργασία τους και αυτό όχι γιατί δεν υπάρχουν ανάγκες, αλλά γιατί οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης της ΝΔ συρρικνώνουν της δημόσιες – δημοτικές δομές για να ενισχύσουν τις ιδιωτικές ή να μετακυλήσουν το κόστος της φύλαξης των παιδιών στους γονείς τους. Υπάρχουν εργαζόμενου που δουλεύουν 5, 10, 15 και 20 συνεχόμενα χρόνια, είναι ακόμη συμβασιούχοι και αγωνιούν αν θα έχουν δουλειά αύριο!

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αγωνίας και της ανασφάλειας των εργαζομένων είναι ότι η Κοινωφελής Επιχείρηση Υπηρεσιών του Δήμου Νεάπολης–Συκεών Θεσσαλονίκης (ΚΕΥΝΣ), στις νέες συμβάσεις εργασίας με τους εργαζόμενους στο πρόγραμμα Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής, του ΕΣΠΑ, ζητά να υπογράψουν ότι «Ρητά συμφωνείται πως σε περίπτωση μειωμένου αριθμού ωφελουμένων βρεφών και νηπίων, και συνακόλουθης μείωσης της χρηματοδότησης, η ΚΕΥΝΣ δύναται, να καταγγέλλει την παρούσα, πριν τη λήξη της, αζημίως…».

Για να μπει ένα τέλος στον εργασιακό μεσαίωνα, ως ΜΕΤΑ-ΟΤΑ, επαναφέρουμε την πρότασή μας, που πρέπει να αποτελέσει και την προμετωπίδα της δράσης των σωματείων και της ΠΟΕ-ΟΤΑ, και ζητάμε το συντονισμό της δράσης και τον προγραμματισμό κινητοποιήσεων, με στόχο την μετατροπή, με νομοθετική ρύθμιση, όλων των συμβάσεων Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου (ΙΔΟΧ) των εργαζομένων στα ΚΔΑΠ, στα ΚΔΑΠ-ΑμεΑ και στους Βρεφονηπιακούς και Παιδικούς Σταθμούς των ΟΤΑ, σε Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ), γιατί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες αλλά και για να σταματήσει η ανασφάλεια, η ομηρία και οι δικαστικές ταλαιπωρίες των εργαζομένων.

Παράλληλα διεκδικούμε την εγγραφή των δαπανών για την άσκηση της κοινωνικής πολιτικής των ΟΤΑ και ιδιαίτερα για τη λειτουργία των ΚΔΑΠ και των Παιδικών Σταθμών, στους τακτικούς δημοτικούς προϋπολογισμούς και στο κρατικό προϋπολογισμό και να μην εξαρτάται κάθε φορά από τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις.

Οι εργαζόμενοι αυτοί μαζί με τους εργαζόμενους στα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ), τα Κέντρα Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας Ατόμων με Αναπηρία (ΚΔΗΦ-ΑμεΑ), τις Δομές Υποστήριξης Αστέγων (Υπνωτήρια Αστέγων, Ανοικτά Κέντρα Ημέρας Αστέγων, Ξενώνες Αστέγων), τα Κέντρα Κοινότητας, τις Δομές Παροχής Βασικών Αγαθών (Κοινωνικά Παντοπωλεία, Συσσίτια και Κοινωνικά Φαρμακεία κλπ), καθώς και οι συμβασιούχοι στις υπηρεσίες καθαριότητας, πρασίνου και τεχνικών συνεργείων των ΟΤΑ, οι συμβασιούχοι των άλλων υπηρεσιών του δημοσίου και των νοσοκομείων και οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, αποτελούν μια σημαντική ομάδα εργαζομένων, έχουν μεγάλη δύναμη, γιατί εργάζονται σε κρίσιμους τομείς, καλύπτουν πάγιες και πάγιες και διαρκείς ανάγκες και χωρίς αυτούς όλες αυτές οι υπηρεσίες θα παραλύσουν. Και ενώ διαθέτουν μεγάλη δύναμη, λείπει η αισιοδοξία και η αυτοπεποίθηση, ότι μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα τους, γιατί οι ηγεσίες των συνδικάτων (ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΠΟΕΔΗΝ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ κλπ) και η ΑΔΕΔΥ είναι κατώτερες των περιστάσεων. Επομένως ο συντονισμός τις δράσης των εργαζομένων από τα κάτω και η ενίσχυση των δυνάμεων που παλεύουν, αταλάντευτα, για την ενότητα όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων και βρίσκονται απέναντι στον εργοδοτικό, κυβερνητικό και κομματικό συνδικαλισμό, αποτελεί σήμερα το βασικό καθήκον όλων μας.