Η Θέση της Πλεύση Ελευθερίας -Ζωή Κωνσταντοπούλου για τα ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ Μέα των Δήμων

 Μπορεί να σκεφτεί κάποιος πως όταν δεν ασκείς διοίκηση λες εύκολα λόγια και αυτονόητα τίθεσαι στο πλευρό των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι όμως ξέρουν ότι στην δική μου περίπτωση αυτό δεν ισχύει γιατί δεν λέω ποτέ κάτι που δεν μπορώ να υποστηρίξω με πράξεις. Άλλωστε πιστεύω πως ένας άνθρωπος σε δημόσια θέση ευθύνης, δεν είναι τίποτε άλλο από έναν πολίτη που κάποια στιγμή στην ζωή του αποφασίζει να εργαστεί για τους άλλους, και θεωρώ πως είναι κάτι που όλοι θα έπρεπε περιοδικά να κάνουμε.

Οι εργαζόμενοι λοιπόν των ΚΔΑΠ που υπάγονται στον Δήμο Σερρών γνωρίζουν πως όταν ήμουν Πρόεδρος της Δημοτικής επιχείρησης που είχε την εποπτεία τους, έδωσα μαζί τους μεγάλο αγώνα για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και την εξασφάλιση των απαραίτητων κρατικών χρηματοδοτήσεων για την λειτουργία των κέντρων και την μισθοδοσία τους.

Με λύπη πληροφορήθηκα από τους ίδιους πως τόσα χρόνια μετά, εξακολουθούν να βρίσκονται σε συνθήκες εργασιακής ομηρείας και καθώς μου ζήτησαν να τοποθετηθώ θα το κάνω.

Τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών μετρούν πάνω από 25 χρόνια λειτουργίας, και έχουν αποδείξει την ωφέλεια και την χρησιμότητα τους για τις εργαζόμενες μητέρες και όχι μόνο, όπως και την αναγκαιότητα της λειτουργίας τους. Τόσο τα Δημοτικά ΚΔΑΠ όσο και τα ΚΔΑΠ ΜΕΑ φιλοξενούν ανά την Ελλάδα εκατοντάδες παιδιά, με εξειδικευμένους παιδαγωγούς, προσφέροντας υψηλής ποιότητας υπηρεσίες που ξεπερνούν την δημιουργική απασχόληση.

Όλα αυτά τα χρόνια της λειτουργίας τους οι εργαζόμενοι τελούν υπό καθεστώς εργασιακής ομηρίας, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που ενώ ανανεώνονται χωρίς διακοπή επί σειρά ετών, το κράτος δεν τους αναγνωρίζει τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες που αποδεδειγμένα καλύπτουν. Το αποτέλεσμα είναι να υφίστανται μια χρόνια αγωνία για την διασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων και της μισθοδοσίας τους εντελώς παράλογη, απάνθρωπη και άδικη. Η έλλειψη χρημάτων είναι πάντα για όλα η πρόφαση. Η ουσία είναι ότι αυτό το κράτος, μπορεί να βρίσκει λύσεις εύκολα για εκείνους που θεωρεί φίλους, ενώ για όλους τους άλλους δημιουργεί αδιέξοδα. Και με πονηρά τερτίπια, όπως η αιφνίδια μείωση του προϋπολογισμού, που προοικονομεί απολύσεις, προσπαθεί να απενδυθεί των ευθυνών του και σταδιακά να περάσει την λειτουργία των ΚΔΑΠ αποκλειστικά σε ιδιώτες.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ιδιωτική πρωτοβουλία. Όμως πιστεύω, πως, ειδικά για δομές που ωφελούν παιδιά, ο δημόσιος χαρακτήρας εξασφαλίζει ένα επίπεδο ποιότητας στις υπηρεσίες που διασφαλίζει και την ποιότητα των ιδιωτικών, καθώς λειτουργεί ως μέτρο σύγκρισης και πρότυπο οργάνωσης.

Εν συντομία, δηλώνω, όπως και στο παρελθόν, αλληλέγγυα στον αγώνα των εργαζομένων των δημοτικών ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ ΜΕΑ σε όλη την Ελλάδα, για μετατροπή των συμβάσεων τους από ΙΔΟΧ σε ΙΔΑΧ, με υπαγωγή τους στους εκάστοτε δήμους, οι οποίοι θα λάβουν φυσικά και τα αντίστοιχα κονδύλια, όπως έγινε και για το βοήθεια στο σπίτι, καθώς είναι παράλογο εργαζόμενοι με πολυετή υπηρεσία να μην αναγνωρίζεται ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και υποστηρίζω την διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα τους προκειμένου να διασφαλίζεται η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρεται στα παιδιά μας.

Τόσα χρόνια μετά έχει αποδειχθεί ότι οι δομές αυτές, των ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ ΜΕΑ είναι απαραίτητες τόσο για τα παιδιά όσο και τις οικογένειές τους, προσφέροντας τόσο δημιουργικό όσο και εκπαιδευτικό έργο.

Ευαγγελίδου Καλλιόπη

Υποψήφια βουλευτής Σερρών

Πλεύση Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου