Συντυχάκης - ΚΚΕ: "Υπάρχουν οι πόροι για τη μονιμοποίηση του προσωπικού. Κάντε το!"

Με επίκαιρη ερώτηση προς τον Υπουργό Εσωτερικών ο Βουλευτής Ηρακλείου του ΚΚΕ, Μανώλης Συντυχάκης, επανέφερε στην πολιτική επικαιρότητα το δίκαιο αίτημα γονέων, αυτοδιοικητικών και εργαζόμενων για μόνιμες Δομές ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ στους Δήμους, με επαρκή κρατική χρηματοδότηση και μονιμοποίηση του υπηρετούντος προσωπικού. 

Ο κ.Συντυχάκης, τόσο στην ερώτησή του, όσο και στη δευτερολογία του, ανέλυσε με επιχειρήματα τους λόγους για τους οποίους καθίσταται πλέον επιτακτική η ανάγκη για μονιμοποίηση του θεσμού των δημοτικών Δομών. Μία ανάγκη που έχει προκαλέσει ένα τεράστιο κύμα ομόφωνων διεκδικητικών αποφάσεων, που συντάσσονται με τις προτάσεις των εργαζομένων, των οποίων η υλοποίηση αποτελεί τη μοναδική λύση για τη σωτηρία των δημοτικών ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ, καθώς υπάρχουν πολλοί 

 και διαφορετικοί λόγοι που καθιστούν το μέλλον των Δομών εξαιρετικά επισφαλές. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΕ με δύο ομόφωνες αποφάσεις του, δεκάδες Δημοτικά Συμβούλια ανά την χώρα, οι ΠΕΔ, τα Περιφερειακά Συμβούλια, Σύλλογοι και Ομοσπονδίες Γονέων, σύσσωμο το Αναπηρικό Κίνημα και Βουλευτές από όλα τα κόμματα, ενώνουν τις φωνές τους με τον ΠΑΣΕΚΔΑΠ και τους εργαζόμενους των Δομών και ζητούν από την Κυβέρνηση την διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας των ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ με μόνιμη και σταθερή μορφή, τόσο σε επίπεδο διοικητικό-θεσμικό, όσο και σε επίπεδο χρημοτοδότησης και αποκατάστασης των εργασιακών σχέσεων.

Ο Βουλευτής τόνισε πως αδικαιολόγητα οι δομές αυτές συνεχίζουν να έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Η λειτουργία τους έχει ημερομηνία λήξης, με αβέβαιη χρηματοδότηση και άκρως επισφαλείς σχέσεις εργασίας, όσο διατηρείται το μοντέλο χρηματοδότησης των vouchers. Θα πρέπει να λειτουργούν αδιάλειπτα, με μόνιμους εργαζόμενους, με δικαιώματα και άμεση χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οι δομές αυτές αποτελούν βασικό στήριγμα κυρίως των φτωχών οικογενειών που τις έχουν ως μοναδική διέξοδο για την εξωσχολική παιδαγωγική, καλλιτεχνική, αθλητική, πολιτισμική δραστηριότητα των παιδιών τους. Δεν αποτελούν μόνο βασική ανάγκη για τη λαϊκή οικογένεια, αλλά πρώτα και κύρια είναι απαραίτητες για τη σωστή ψυχοσωματική ανάπτυξη και την ομαλή κοινωνικοποίηση του παιδιού. Ενώ στην τοποθέτηση του Υφυπουργού Εσωτερικών κ.Λιβάνιου πως δεν μπορεί να επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός και θα πρέπει να αναζητηθεί ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ο κ.Συντυχάκης σχολίασε "...ήδη, σήμερα η χρηματοδότηση αυτών των δομών γίνεται κατά κύριο λόγο από εθνικούς πόρους, μέσα από το σκέλος των εθνικών πόρων της δράσης «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής», οι οποίοι αντί να διατίθενται στη στήριξη και τη διεύρυνση αυτών των δημοσίων δημοτικών δομών πανελλαδικά και σε κάθε δήμο, επιλέγεται να πριμοδοτούνται οι αντίστοιχες ιδιωτικές οι οποίες εξαπλώνονται ραγδαία. Από πού κι ως πού οι ιδιωτικές δομές πρέπει να χρηματοδοτούνται από τους εθνικούς πόρους; Δεν το καταλαβαίνουμε αυτό το πράγμα. Το ερώτημα γιατί οι εθνικοί πόροι δεν περνάνε απευθείας στον προϋπολογισμό των δήμων ώστε να ενισχύσουν τις συγκεκριμένες δομές κατά δήμο και για ολόκληρη τη χώρα πραγματικά παραμένει πολιτικά αναπάντητο. Σε αυτό δεν απαντάτε."

Ο κ. Συντυχάκης συνέχισε λέγοντας πως εφόσον οι πόροι που εξασφαλίζονται για τα ΚΔΑΠ (εθνικοί και ευρωπαϊκοί) είναι συγκεκριμένοι, συνεπώς και ο αριθμός των παιδιών είναι συγκεκριμένος και δεδομένου ότι η ίδρυση ιδιωτικών ΚΔΑΠ εξελίσσεται με ραγδαίο ρυθμό τα τελευταία χρόνια, προβλέπεται για την επόμενη χρονιά μία μεγάλης κλίμακας οριζόντια μείωση εγγραφών παιδιών κατόχων voucher ανά Δομή, καθώς τα voucher που θα δοθούν θα μοιραστούν σε περισσότερες Δομές πανελλαδικά. Έτσι, αν οι δημοτικές Δομές, που αυτή τη στιγμή είναι ασφυκτικά οριακά βιώσιμες οικονομικά, απολέσουν έστω και μικρό αριθμό voucher θα έρθουν άμεσα αντιμέτωπες με τον κίνδυνο του λουκέτου. Και συνεχίζει ο κ.Συντυχάκης "...Άρα, λοιπόν, πού το πάτε; Το πάτε συρρικνωθούν οι δημόσιες δομές και να ενισχυθούν, να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια οι ιδιωτικές δομές. Να, λοιπόν, πώς με την πολιτική των vouchers νομιμοποιείται αυτή η αντιδραστική ευρωενωσιακή πολιτική ότι η αγωγή και φροντίδα του παιδιού δεν υφίσταται ως κοινωνική ανάγκη, ως δικαίωμα για όλα τα παιδιά, αλλά ως εμπόρευμα..."

Για το εργασιακό.

Ο Βουλευτής του ΚΚΕ, είπε απευθυνόμενος στον Υφυπουργό Εσωτερικών: "...Πρέπει να μπει τέλος, λοιπόν, στη διαιώνιση της εργασιακής ομηρίας των εργαζομένων με συνεχείς ανανεώσεις συμβάσεων. Είναι άνθρωποι, οι οποίοι δουλεύουν δέκα, δεκαπέντε και δεκαεπτά χρόνια σ’ αυτήν τη δουλειά. Είναι αναγκαίο μέτρο, ώστε οι συγκεκριμένες δομές να παραμείνουν σε λειτουργία ως δημόσιες δωρεάν δομές, να μην μετατραπεί και αυτή η ανάγκη του παιδιού και της οικογένειας σε πεδίο αγοράς. Μάλιστα για τους εργαζόμενους υπάρχουν οι εγκεκριμένοι εθνικοί πόροι εντός της εναρμόνισης, οπότε δεν θα προκύψει πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος και έτσι οι προσλήψεις δεν χρειάζεται να υπόκεινται στους γνωστούς περιορισμούς. Άλλωστε, έχει συμβεί αυτό με το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Γιατί δεν το εφαρμόζετε; Κάντε το. Το ΚΚΕ διαχρονικά ζητάει από τις Κυβερνήσεις να μετατραπούν οι υπάρχουσες συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου και επιπρόσθετα, να προχωρήσουν σε προκήρυξη και άλλων μόνιμων θέσεων εργασίας απαραίτητων για κάλυψη των υπηρεσιών που προσφέρουν αυτές οι δομές και να κατοχυρωθούν πλήρως τα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων σε αυτές."